Αθλητικές Κακώσεις
Ρήξη δικεφάλου μηριαίου μυός
Οι μυϊκές κακώσεις αποτελούν το 50% των αθλητικών κακώσεων. Οι μυϊκές κακώσεις μπορεί να είναι:
α. αποτέλεσμα άμεσης πλήξης του μυός. Αυτές ονομάζονται θλάσεις και το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η δημιουργία αιματώματος μέσα ή γύρω από τον μυ.
β. αποτέλεσμα απότομης σύσπασης του μυός όταν αυτός βρίσκεται σε διάταση. Αυτές ονομάζονται τραυματικές διατάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ποδοσφαιριστών κατά τη διάρκεια του tackling όταν το γόνατο είναι σε έκταση, ο κορμός πέφτει προς τα μπροστά και δημιουργείται τραυματική διάταση – ρήξη των οπίσθιων μηριαίων (σχήμα).
Οι τραυματικές διατάσεις μπορεί να έχουν σαν αποτέλεσμα ρήξη μερικών μόνο ή μεγαλύτερου αριθμού μυϊκών ινών ή πλήρη ρήξη του μυός.
Εμφανής ρήξη του τετρακεφάλου μυός
Η πρόληψη είναι καλύτερη από την θεραπεία. Για την πρόληψη των μυϊκών θλάσεων πρέπει να γνωρίζουμε τα εξής:
Η ελαστικότητα των μυών μας είναι απαραίτητη για την καλή λειτουργία και είναι προϋπόθεση για την ελαχιστοποίηση των μυϊκών κακώσεων.
Όσο μεγαλώνουμε ηλικιακά τόσο χάνεται η ελαστικότητά μας. Επομένως εφόσον θέλουμε να έχουμε μια ανώδυνη αθλητική δραστηριότητα είναι απαραίτητο να δαπανήσουμε λίγο χρόνο για να την διατηρήσουμε και να την αυξήσουμε. Αυτό βοηθάει επίσης σε διάφορους μυϊκούς πόνους που αθροίζονται στο σώμα μας με τον καιρό λόγω έλλειψής της.
Δεν είναι δυνατόν να μην συμβεί σε μεγαλύτερο ποσοστό μια μυϊκή κάκωση όταν έχουμε καιρό να αθληθούμε και αποφασίζουμε να το κάνουμε, χωρίς προετοιμασία, ζέσταμα κλπ. Καλό είναι λοιπόν κατ’ αρχάς να διατηρούμε μια αθλητική δραστηριότητα καθ’ όλο τον χρόνο έστω και σε χαμηλούς ρυθμούς.
Πριν να ξεκινήσουμε το παιχνίδι ή οποιαδήποτε αθλητική δραστηριότητα χρειάζεται να προθερμανθούμε με λίγο τρέξιμο (10΄- 15΄). Στη συνέχεια πρέπει να κάνουμε ένα καλό πρόγραμμα διατακτικών ασκήσεων (30’’ – 60’’) για όσες περισσότερες μυϊκές ομάδες μπορούμε.
Τέλος χρειάζεται καλή ενυδάτωση και διατροφή. Ενυδάτωση πριν και κατά τη διάρκεια της άθλησης, διατροφή πριν την άθληση τουλάχιστον 4 ώρες με σκοπό την απόδοση ενέργειας.
Συμπτώματα μυϊκών κακώσεων
- Πόνος τόσο στη σύσπαση του μυός όσο και στην διάταση
- Μείωση της κινητικότητας των παρακείμενων αρθρώσεων ανάλογα με την βαρύτητα και κάκωση.
- Εκχύμωση και οίδημα ανάλογα με την βαρύτητα.
Διάγνωση / Θεραπεία
Η διάγνωση των μυϊκών κακώσεων είναι κυρίως κλινική. Σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάζεται να γίνουν ορισμένες εξετάσεις όπως μαγνητική τομογραφία ή υπέρηχος για την εκτίμηση του μεγέθους της βλάβης. Η χρήση πάγου, ανάπαυσης, ανύψωσης του σκέλους και επίδεσης είναι η αρχική αντιμετώπιση.
Η χορήγηση φαρμάκων έχει κάποιο ρόλο στην αρχική αντιμετώπιση, αλλά για μικρό χρονικό διάστημα καθώς μελέτες δείχνουν ότι τα αντιφλεγμονώδη προκαλούν επιβράδυνση της επούλωσης του μυός.
Η θεραπεία των μυϊκών κακώσεων συχνά υποβαθμίζεται, υπολείπεται με αποτέλεσμα την χρονιότητα των συμπτωμάτων, υποτροπή των κακώσεων λόγω πλημμελούς αντιμετώπισης ή γρήγορης επανόδου στο άθλημα.
Θα πρέπει να αντιληφθεί τόσο ο αθλητής όσο και ο περίγυρος ότι η επάνοδος στις αθλητικές δραστηριότητες πρέπει να γίνει με ασφάλεια. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει η κάκωση να έχει επουλωθεί πλήρως και να είναι σε θέση να υποβληθεί σε έντονη καταπόνηση – έκρηξη χωρίς επανατραυματισμό.
Η συσσωρευμένη εμπειρία στη θεραπεία αυτών των κακώσεων και η χρήση νέων τεχνικών στην αντιμετώπιση των, (χρήση αυτόλογων αυξητικών παραγόντων), προδικάζουν ένα καλό αποτέλεσμα.
Σε μικρό ποσοστό όπου υπάρχει μετά από μυϊκή θλάση μεγάλη αύξηση της ενδοδιαμερισματικής πίεσης χρειάζεται άμεση χειρουργική αντιμετώπιση.
Επίσης αν η αποκατάσταση συντηρητικά είναι ανεπιτυχής λόγω πλήρους ρήξης (π.χ. οπίσθιων μηριαίων) ή δημιουργηθεί έκτοπος οστεοποίηση εντός του μυός (myositis ossificans), τότε η χειρουργική αντιμετώπιση είναι ενδεδειγμένη.
Ρήξη δικεφάλου μηριαίου μυός
Οι μυϊκές κακώσεις αποτελούν το 50% των αθλητικών κακώσεων. Οι μυϊκές κακώσεις μπορεί να είναι:
α. αποτέλεσμα άμεσης πλήξης του μυός. Αυτές ονομάζονται θλάσεις και το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η δημιουργία αιματώματος μέσα ή γύρω από τον μυ.
β. αποτέλεσμα απότομης σύσπασης του μυός όταν αυτός βρίσκεται σε διάταση. Αυτές ονομάζονται τραυματικές διατάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ποδοσφαιριστών κατά τη διάρκεια του tackling όταν το γόνατο είναι σε έκταση, ο κορμός πέφτει προς τα μπροστά και δημιουργείται τραυματική διάταση – ρήξη των οπίσθιων μηριαίων (σχήμα).
Οι τραυματικές διατάσεις μπορεί να έχουν σαν αποτέλεσμα ρήξη μερικών μόνο ή μεγαλύτερου αριθμού μυϊκών ινών ή πλήρη ρήξη του μυός.
Εμφανής ρήξη του τετρακεφάλου μυός
Η πρόληψη είναι καλύτερη από την θεραπεία. Για την πρόληψη των μυϊκών θλάσεων πρέπει να γνωρίζουμε τα εξής:
Η ελαστικότητα των μυών μας είναι απαραίτητη για την καλή λειτουργία και είναι προϋπόθεση για την ελαχιστοποίηση των μυϊκών κακώσεων.
Όσο μεγαλώνουμε ηλικιακά τόσο χάνεται η ελαστικότητά μας. Επομένως εφόσον θέλουμε να έχουμε μια ανώδυνη αθλητική δραστηριότητα είναι απαραίτητο να δαπανήσουμε λίγο χρόνο για να την διατηρήσουμε και να την αυξήσουμε. Αυτό βοηθάει επίσης σε διάφορους μυϊκούς πόνους που αθροίζονται στο σώμα μας με τον καιρό λόγω έλλειψής της.
Δεν είναι δυνατόν να μην συμβεί σε μεγαλύτερο ποσοστό μια μυϊκή κάκωση όταν έχουμε καιρό να αθληθούμε και αποφασίζουμε να το κάνουμε, χωρίς προετοιμασία, ζέσταμα κλπ. Καλό είναι λοιπόν κατ’ αρχάς να διατηρούμε μια αθλητική δραστηριότητα καθ’ όλο τον χρόνο έστω και σε χαμηλούς ρυθμούς.
Πριν να ξεκινήσουμε το παιχνίδι ή οποιαδήποτε αθλητική δραστηριότητα χρειάζεται να προθερμανθούμε με λίγο τρέξιμο (10΄- 15΄). Στη συνέχεια πρέπει να κάνουμε ένα καλό πρόγραμμα διατακτικών ασκήσεων (30’’ – 60’’) για όσες περισσότερες μυϊκές ομάδες μπορούμε.
Τέλος χρειάζεται καλή ενυδάτωση και διατροφή. Ενυδάτωση πριν και κατά τη διάρκεια της άθλησης, διατροφή πριν την άθληση τουλάχιστον 4 ώρες με σκοπό την απόδοση ενέργειας.
Συμπτώματα μυϊκών κακώσεων
- Πόνος τόσο στη σύσπαση του μυός όσο και στην διάταση
- Μείωση της κινητικότητας των παρακείμενων αρθρώσεων ανάλογα με την βαρύτητα και κάκωση.
- Εκχύμωση και οίδημα ανάλογα με την βαρύτητα.
Διάγνωση / Θεραπεία
Η διάγνωση των μυϊκών κακώσεων είναι κυρίως κλινική. Σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάζεται να γίνουν ορισμένες εξετάσεις όπως μαγνητική τομογραφία ή υπέρηχος για την εκτίμηση του μεγέθους της βλάβης. Η χρήση πάγου, ανάπαυσης, ανύψωσης του σκέλους και επίδεσης είναι η αρχική αντιμετώπιση.
Η χορήγηση φαρμάκων έχει κάποιο ρόλο στην αρχική αντιμετώπιση. Aλλά για μικρό χρονικό διάστημα καθώς μελέτες δείχνουν ότι τα αντιφλεγμονώδη προκαλούν επιβράδυνση της επούλωσης του μυός.
Η θεραπεία των μυϊκών κακώσεων συχνά υποβαθμίζεται, υπολείπεται. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την χρονιότητα των συμπτωμάτων, υποτροπή των κακώσεων λόγω πλημμελούς αντιμετώπισης ή γρήγορης επανόδου στο άθλημα.
Θα πρέπει να αντιληφθεί τόσο ο αθλητής όσο και ο περίγυρος ότι η επάνοδος στις αθλητικές δραστηριότητες πρέπει να γίνει με ασφάλεια. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει η κάκωση να έχει επουλωθεί πλήρως και να είναι σε θέση να υποβληθεί σε έντονη καταπόνηση – έκρηξη χωρίς επανατραυματισμό.
Η συσσωρευμένη εμπειρία στη θεραπεία αυτών των κακώσεων και η χρήση νέων τεχνικών στην αντιμετώπιση των, (χρήση αυτόλογων αυξητικών παραγόντων), προδικάζουν ένα καλό αποτέλεσμα.
Σε μικρό ποσοστό όπου υπάρχει μετά από μυϊκή θλάση μεγάλη αύξηση της ενδοδιαμερισματικής πίεσης χρειάζεται άμεση χειρουργική αντιμετώπιση.
